Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wileńskiego

Ogród Botaniczny uniwersytetu Wileńskiego (Vilniaus universiteto botanikos sodas) jest największym ogrodem botanicznym w stolicy Litwy. Historia tego obiektu jest równie zawiła i obfita w tragiczne wydarzenia, jak historia całego nadbałtyckiego kraju, z którym do dziś łączą nas bardzo bliskie kontakty.

Ogród został założony przez profesora Uniwersytetu Wileńskiego Jeana-Emmanuela Giliberta w 1781 roku. Pół wieku później – w 1832 roku ogród padł ofiarą carskich represji i został zamknięty razem z całym uniwersytetem.

Ogród mógł odżyć dopiero w 1919 oku, gdy powstał Uniwersytet Stefana Batorego, który funkcjonował aż do wkroczenia wojs Sowieckich w 1939 roku. Ogród wrócił do stanu swojej świetności właściwie dopiero w 1975 roku, gdy uzyskał nową lokalizację w parku Vingis – największym parku w Wilnie.

Ogród umożliwia zapoznanie się z 2500 gatunków w dziale dendrologicznym, 3000 w dziale systematyki roślin i geografii, 300 w dziale genetyki, 750 w dziale pomologii i 100 w laboratoriach fizjologii roślin.